Op deze foto zie je het typische beeld van gesloten broed in volken met hoge varroa-sensitieve eigenschappen. Wanneer je deze volken onderwerpt aan mijtonderzoek, zowel op de bijen als in het broed, dan zie je dat de besmetting laag blijft gedurende het hele aktieve bijenseizoen. 

Het volk op de foto heeft een rijke historie net als de buckfastbijen in de Boomstamkast, die van oorsprong uit Anatolië afstammen. Wanneer je in de stambomen van Buckfastbijen duikt, zie je dat de genetische eigenschappen een zeer breed gevarieerde herkomst laten zien. Broeder Adam begon oorspronkelijk met Ligurische (Italië) en Zwarte bijen (UK). Daarna zijn eigenschappen vanuit Turkije, Egypte, Iran, Griekenland, Tanzania en vele andere landen ingekruist. De Buckfastbij kent daardoor een zeer breed palet aan genetische eigenschappen. Uiteraard kunnen al deze ondersoorten onderling aangepaard worden. Ze behoren allemaal tot dezelfde soort en hebben zich lokaal aangepast vanwege geografische belemmeringen zoals bergen en zeeën. 

Neem je die belemmeringen weg, dan ontstaan er zeer interessante mogelijkheden om de lokale honingbij te verrijken met eigenschappen uit andere regio's, zoals bijvoorbeeld hygienische gedrag. Wat is er mis met een honingbij, die vitaler is en opgewassen is tegen de varroamijt en haar virussen? Imkeren zonder bestrijdingsmiddelen, zoals we deden voor 1984, willen we toch allemaal? Mij bevalt het in ieder geval uitstekend. 

Het boomstamvolk liet in de afgelopen week minder dan 1 mijt per dag vallen. Dit hebben we te danken aan de natuurlijke selectie op VSH-gedrag. 

Inmiddels is het MiniPlus-volk, dat op 2 randjes miniplus de winter uitkwam, uitgegroeid tot een volwaardig volk op ronde ramen. Die ronde ramen hebben inmiddels ook een imkergeschiedenis van ongeveer 5000 jaar. Want oorspronkelijk werkten imkers met cilindrische aardewerken kruiken van dezelde lengte als de boomstamkast. De geschiedenis herhaalt zich. 

Ben Som de Cerff, hobby-imker en docent koninginnenteelt