Vreemd genoeg tref je soms in januari al een eitje of meerdere eitjes aan op de schuifla, maar een combinatie van een eitje en een mijt is nog vreemder. Waarschijnlijk was dit vanmorgen een toevalstreffer en is de schijn van een eitje etende varroamijt onzin. Het is wel leuk om de verhouding in grootte te zien tussen eitje en varroamijt. 

Het verschijnsel van de vallende eitjes berust waarschijnlijk op het feit dat de moer vanwege de samengepakte wintertros geen kans krijgt haar broednestje uit te breiden, maar de eiproductie gaat wel door. Daarom vallen de overbodige eitjes naar beneden of worden door toedoen van de werksters opgeruimd. 

Recentelijk is door de wetenschap een nieuwe ontdekking gedaan omtrent de varroamijt. Tot voor kort dachten we dat de mijten als vampiers leefden van het bijenbloed, dit blijkt anders te liggen. De varroamijten doen zich in de foretische fase (tijdens het meeliften op de voedsterbijen) voornamelijk tegoed aan de eiwitreserves van (jonge) bijen. Aangezien de vetreserves belangrijk zijn voor de langlevendheid van de winterbijen, is het eenvoudig verklaarbaar dat het consumeren van vetreserves door mijten de levensduur van bijen kan bekorten. 

Ben Som de Cerff, hobby-imker en docent bijenteelt